Διαδικτυακές πρωτοβουλίες: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ !!!

Εδώ και αρκετούς μήνες, είχα την ευκαιρία να συμμετέχω σε διαδικτυακές δράσεις άλλοτε με καθαρά πολιτικό χαρακτήρα όπως e-pasok.forumotion.com ,wikipolitics.gr , dialogos.pasok.gr  κλπ. και άλλοτε σε πολιτικά ουδέτερες προσπάθειες όπως πχ στο κοινό blog αφιερωμένο στη μνήμη της Αμαλίας Καλυβίνου   και στην αναζήτηση προτάσεων για ένα καλύτερο εθνικό σύστημα υγείας. Υπάρχει πάντα η ελπίδα ότι μέσα από τις ανοιχτές διεργασίες και τη μαζική συμμετοχή, έστω διαδικτυακά, μπορεί να προκύψει κάτι καινούριο και περισσότερο αυθεντικό.

Αν και προσωπικά στηρίζω το ήθος και τις αξίες που εκπροσωπεί ο Γ. Παπανδρέου, παραδέχομαι δυο πράγματα. Πρώτον ότι στην πολιτική, η εκτίμηση των προσώπων και των αξιών είναι υποκειμενική. Δεύτερον, όταν δούμε το πολιτικό σύστημα ως "οικοσύστημα" μακριά από πολιτικές αγκυλώσεις και δογματισμούς τελικά όλοι βρισκόμαστε στο ίδιο καράβι. Όταν βουλιάξει θα μας πάρει όλους μαζί. Συνεπώς, ως πολίτες, αν θέλουμε να δούμε μια άσπρη μέρα, πρέπει να συσπειρωθούμε και να δοκιμάζουμε την ανοχή μας στις αντίθετες απόψεις.

Στα πλαίσια της συλλογικής δουλειάς στο blog Αμαλία Καλυβίνου η δική μου πρόταση είναι η εξής:

Εξ' ορισμού, με τον τρόπο που λειτουργεί θεσμικά η αντιπροσωπευτική Δημοκρατία σήμερα, τα πολιτικά κόμματα (κυρίως τα 2 κόμματα εξουσίας ) είναι εκείνα που θα πάρουν τις αποφάσεις για το μέλλον μας και θα τις υλοποιήσουν.  Επιπλέον, σήμερα δεν έχουμε ανεξαρτησία των 3 εξουσιών (νομοθετική-εκτελεστική-δικαστική) , θεσμοί που καθιερώθηκαν με τη γαλλική επανάσταση στην περιβόητη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη . Τελικά η νομοθετική εξουσία (πλειοψηφία βουλής) ταυτίζεται με την εκτελεστική (κυβέρνηση) αλλά και με την δικαστική εξουσία, αφού η κυβέρνηση μπορεί να διορίζει τους προϊσταμένους των μεγάλων δικαστηρίων και εισαγγελιών. Επί της ουσίας δηλαδή η εξουσία είναι μία: η βουλή. Ο κόσμος λοιπόν γιατί δεν επαναστατεί;  Ο Φρόυντ θα έλεγε ότι ο κόσμος βρίσκεται σε φάση άρνησης και απωθεί αυτή τη μεγάλη αλήθεια στο υποσείδητο. Σπάνια κάποιος τολμά να πλησιάζει πολιτικούς με σκοπό να κάνει εποικοδομητική κριτική. Περιμένουν όλοι να φτάσει ο κόμπος στο χτένι για να τους βρίσουν τελευταία στιγμή ή να αρκεστούν σε πελατειακές σχέσεις. Η πλειοψηφία του κόσμου δεν συμμετέχει καθημερινά στην πολιτική ζωή και αφίνει τους λίγους και τους "εκλεκτούς" να αλλωνίζουν, νομίζοντας ότι το παιχνίδι είναι χαμένο ή ότι οι συμπολίτες μας ξέρουν καλύτερα από εμάς και έχουν να προτείνουν καλύτερες λύσεις. Συμπέρασμα: οι υγιώς σκεπτόμενοι πολίτες συνήθως αποφεύγουν να εμπλακούν σε βάθος με τα πολιτικά κόμματα τα οποία όμως τελικά παίρνουν τις αποφάσεις. Από εκεί ξεκινούν όλα.

Θα αναφέρω χαρακτηριστικά ότι στις νεανικές παρέες όταν τολμήσεις να αναφέρεις κάποιο κόμμα εξουσίας πχ ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ συνήθως όλοι σιωπούν σαν να είναι ταμπού. Το χειρότερο είναι ότι όσοι τολμούν και παίρνουν θέση απλώς ασκούν κριτική. Η κριτική συνήθως είναι του τύπου "εσείς που φταίτε για το ένα ή το άλλο σκάνδαλο". Στο μεταξύ όλοι μιλούμε χωρίς να έχουμε καν ιδέα ούτε φατσικώς ποιοί είναι, ούτε τι λένε, οι υπόλοιποι 250 βουλευτές που δεν βγαίνουν ποτέ στα κανάλια. Λες και δεν ξέρουμε όλοι ότι τα ΜΜΕ παίζουν το παιχνίδι τους. Ο Μπρεχτ είχε γράψει για τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ότι είναι αφελές και ηλίθο να πεις ότι συλλογικά "οι γερμανοί φταίνε". Είχε εξηγήσει και γιατί είναι αφελές, επειδή όταν το ακούσει αυτό ένας ειλικρινής Γερμανός τι πρέπει να κάνει; Να αυτοκτονήσει; Και τι ωθείς τον σωστό Γερμανό να κάνει στον πόλεμο όταν δεν έχει την υποστήριξη του υπόλοιπου κόσμου, όταν η γενική ιδέα είναι ότι "φταίνε όλοι" ;

Η πρότασή μου για το διαδίκτυο έχει να κάνει με το να αρχίσουμε να πιέσουμε καθημερινά μέσα σε λογικά πλαίσια τους πολιτικούς ως μικρές ή μεγάλες ομάδες Bloggers. Πρέπει όμως να κρατούμε το μέτρο χωρίς να φτάνουμε στα άκρα της εμπάθειας ή του ραγιαδισμού (=γλύψιμο). Να ζητούμε γραπτές απαντήσεις κυρίως από τους ανθρώπους της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης.  Να δράσουμε συλλογικά (επιτέλους) ανεξάρτητα απ' το κόμμα που στηρίζουμε, και να υπογράφουμε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ κοινές επιστολές με αυστηρό αλλά κόσμιο ύφος. Τι θα κερδίσουμε έτσι; Όταν θα κληθούν πολιτικοί ή διοικητές οργανισμών να να απαντήσουν σε συγκεκριμένες επιστολές τότε, χωρίς να το θέλουν, γίνονται και οι ίδιοι "μπλογκερς" αφού οι απαντήσεις τους θα τους εκθέσουν στο διαδίκτυο (ή θα τους αναδείξουν, αν κάνουν σωστά τη δουλειά τους). Θέλω να διαβάσω όχι 1 ή 2 αλλά 100-200 επιστολές σε διάφορα μπλογκς στις οποίες να έχουν απαντήσει (ή αρνηθεί να απαντήσουν) 200 διαφορετικά πολιτικά πρόσωπα.  Θέλω να δω ποιός πολιτικός θα απαντήσει ρεαλιστικά και αντικειμενικά, ποιός έχει να προτείνει λύσεις, θέλω να διαβάσω επιτέλους κάτι πριν πάω στις επόμενες εκλογές να ψηφίσω. Εν τέλει δεν έχει σημασία τι θα ψηφίσουμε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΡΙΖΑ κλπ. αν καταφέρουμε και αναδείξουμε τις πιο υγιείς απόψεις σε κάθε κόμμα. Τα μπλογκς, λειτουργούν ως μέσα μαζικής ενημέρωσης και πρέπει επιτέλους να αρχίζουν να εκθέτουν επίσημες απαντήσεις από πρόσωπα που ζητούν τη ψήφο μας. Μιλάω για γραπτές, ανεξίτηλες δεσμεύσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα. Απαντήσεις που εκ των υστέρων κανένας δεν θα μπορεί να "καλύψει".

Φυσικά, δεν αναφέρομαι μόνο στα πρωτοκλασσάτα στελέχη που λίγο πολύ γνωρίζουμε την (αν)αξιοπιστία του καθενός αλλά για τους υπόλοιπους, τους λιγότερο γνωστούς βουλευτές. Αν κάποιος πολιτικός δεν αισθάνεται υποχρεωμένος να αφιερώσει λίγο χρόνο και να απαντήσει στις αγωνίες και την κοινή προσπάθεια πχ 17+ Bloggers για θέματα υγείας τότε ίσως δεν αξίζει και την ψήφο μας. Θα ήθελα δηλαδή να σταματήσουμε την γρίνια και να αρχίζουμε όλοι μαζί να θέτουμε χωρίς φόβο και χωρίς πάθος τα ερωτήματα εκεί που πρέπει να γίνουν. Σε ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως τους ανθρώπους που ζητουν τη ψήφο μας! Να κάνουμε αυτό που ισχυριζόταν ο ίδιος ο Σωκράτης για τον εαυτό του: να γίνουμε η ενοχλητική μύγα που δεν θα τους αφήνει σε ησυχία.

Απλώς σκεφτείτε το.

Παναγιώτης Πετεινάτος

Μια συγκλονιστική διάλεξη νευρολογίας

Πρόκειται για 20λεπτο βίντεο που ίσως σας αλλάξει ως ένα βαθμό τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε τον εγκέφαλο, την επιστήμη αλλά και τη ζωή.

Οργανωμένη ανοργανωσιά στο Εθνικό Σύστημα Υγειας

Ο τρόπος που ο οργανώνουμε την καθημερινότητά μας σε τούτο τον τόπο είναι παροιμιώδης. Η χαλαρότητα που συχνά έχουμε στην καθημερινή ζωή μας εν μέρει δικαιολογείται αλλά παίρνει διαφορετικές διαστάσεις μέσα στις δημόσιες υπηρεσίες. Εκεί η ανοργανωσιά έχει πλέον οργανωθεί. Δεν είναι όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί κακοί και ανεύθυνοι. Συνεχώς οι δημόσιες υπηρεσίες ανανεώνονται με νέο προσωπικό. Νεαρά άτομα που προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους και διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι ως εργαζόμενοι δεν έχουν κάποιο γραπτό καθηκοντολόγιο. Δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες που να τους περιγράφουν τις υποχρεώσεις τους, τις πραγματικές ευθύνες τους απέναντι στο νόμο ή να τους δίνουν κάποιες πρακτικές συμβουλές για τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν. Μέσα σε λίγους μήνες ο νέος δημόσιος υπάλληλος έχει εκπαιδευτεί να επιβιώνει σε ένα καθεστώς οργανωμένης ανοργανωσιάς. Με τον καιρό είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τον σοβαρό και υπεύθυνο υπάλληλο από τον ευθυνόφοβο που δεν έχει την παιδεία ή την τόλμη να ξεχωρίσει το γράμμα του νόμου από το πνεύμα του νόμου. Καθένας πράττει κατά το δοκούν σε ένα περιβάλλον που όλοι φοβούνται να πάρουν δικές τους πρωτοβουλίες. Και από εκεί ξεκινούν όλα.

Όταν έχεις ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας στο οποίο δεν λειτουργούν τα πάντα σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι τότε αυτό σημαίνει κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Δεν μιλάω για τάξη, η οποία ήδη υπάρχει σε κάποιο βαθμό, αλλά για απόλυτη και καθολική επιμονή στην τάξη και στην σωστή οργάνωση. Κάθε φαινομενικά αθώο φαινόμενο χαλαρότητας ή ευθυνοφοβίας ενός υπαλλήλου ή γιατρού μέσα σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, μπορεί να πάρει εντελώς διαφορετικές διαστάσεις.

Πως μπορείς όμως ως πολίτης ή ως γιατρός να μιλήσεις και να διεκδικήσεις για «κάτι παραπάνω» όταν όλοι ανέχονται το μέτριο; Με μια δόση αυτοκριτικής, θα ήθελα να πω ότι ακόμα και οι ενεργοί πολίτες αρκούμαστε συχνά στο να καταδικάζουμε δημόσια τις ακρότητες. Έτσι όμως δεν επιβραβεύουμε το μέτριο αφού το αφήνουμε σε "ησυχία"; Αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί θα πρέπει να γίνει κάτι ακραίο για να το καταδικάσουμε δημόσια; Μήπως η μετριότητα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Εθνικού Συστήματος Υγείας και οφείλεται τελικά για ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπινων ζωών που χάνονται ενώ θα μπορούσαν να είχαν σωθεί;

Σκεφτείτε το εξής: ζούμε στον 21ο αιώνα και έχουμε την τεχνολογία καταμετρούμε με ακρίβεια μικροσκοπικά σωματίδια που δεν είναι ορατά στο γυμνό μάτι. Μετά από αιώνες μελέτης και έρευνας μπορούμε επιτέλους να δούμε με ασφάλεια και με ακτίνες Χ ανάμεσα από τα οστά και τις κοιλότητες. Μπορούμε επίσης να παρατηρούμε με επιτυχία τον τρόπο ανάπτυξης αόρατων μικροοργανισμών και να μελετούμε τα ποσοστά θνησιμότητας από κάθε τέτοιο οργανισμό ξεχωριστά. Μετά από 2000 χρόνια έρευνας και ανάπτυξης πως γίνεται να μην μπορούμε να φτιάξουμε ένα απλό αλφαβητικό σύστημα αρχειοθέτησης των φακέλων των ασθενών; Πως γίνεται να μην έχουμε τα τούβλα και τη λάσπη να χτίσουμε μια ειδική αίθουσα σε κάθε νοσοκομείο που να αρχειοθετούνται και να ταξινομούνται οι φάκελοι ΟΛΩΝ των ασθενών;

Η μετριότητα και η οργανωμένη ανοργανωσιά είναι ένα φαινόμενο στο οποίο έχουμε μάθει να ζούμε και αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Αν θέλουμε να μιλούμε για ένα ανθρώπινο εθνικό σύστημα υγείας πρέπει να πείσουμε τους πάντες, τους πολίτες, τους πολιτικούς και τους γιατρούς ότι δεν τείθεται απλά θέμα οργάνωσης. Η ουσία είναι ότι αναιρούνται 2000 χρόνια έρευνας της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας αν δεν είμαστε έτοιμοι να εφαρμόσουμε απλές λύσεις για να αξιοποιήσουμε αυτές τις ιατρικές γνώσεις στο μέγιστο βαθμό.

Η οργάνωση δεν ήταν ποτέ το φόρτε μας αλλά στα θέματα της υγείας μπορεί να είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.

Παναγιώτης Πετεινάτος
Δημοσιεύτηκε στο: amalia2007.blogspot.com

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.


Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com/, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ



ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ


ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

Πηγή: http://giatinamalia-blog.blogspot.com

Τι είναι η σπειρομετρία;

πηγή εικόνας: The New York Times

Η σπειρομετρία είναι μια ανώδυνη τεχνική με την οποία μετράμε τον όγκο του αέρα και του ποσοστού ροής του αέρα μέσα στους πνεύμονες. Η σπειρομετρία χρησιμοποιείται για να αξιολογήσει τη λειτουργία πνευμόνων. Με την τεχνική αυτή μελετούμε την χωρητικότητα του αέρα αλλά και την ικανότητα του πνεύμονα να αναπνέει σε ανθρώπους με ασθένειες πνευμόνων όπως το άσθμα ή την κυστική ίνωση.

ΑΠΩΝ Η ΜΕΙΩΜΕΝΟΣ ΣΦΥΓΜΟΣ

Η ανατομία είναι άλλη μια φορά ο απλούστερος μνημονικός τρόπος για να θυμηθούμε πολλές αιτίες ενός σφυγμού που απουσιάζει ή είναι μειωμένος. Με την απεικόνιση του αρτηριακού δέντρου, μπορούμε να καταλήξουμε στις διάφορες αιτίες. Ξεκινώντας στην αρχή του δέντρου, έχουμε την καρδιά, η οποία όταν λειτουργεί κανονικά δεν επιτρέψει να επέλθει καταπληξία (shock) ή συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Προχωρώντας στην αορτή έχουμε το διαχωριστικό ανεύρισμα, την νόσο Takayasu και την στένωση της αορτής ως προεξέχουσες αιτίες των απόντων ή μειωμένων σφυγμών. Ένας μεγάλος saddle εμβολισμός στην τελική αορτή μπορεί να προκαλέσει τους απόντες ή μειωμένους σφυγμούς στα κάτω άκρα. Αρτηριοσκλήρυνση της τελικής αορτής (όπως βλέπουμε στο σύνδρομο Leriche) μπορεί να παραγάγει μια παρόμοια εικόνα. Συνεχίζοντας στο αρτηριακό δέντρο στις μεγαλύτερες αρτηρίες, θυμόμαστε ότι το σύνδρομο υποκλοπής υποκλειδίου αρτηρίας (subclavian steal syndrome) στα άνω άκρα και στα κάτω άκρα τη θρόμβωση ή εμβολισμό ή αρτηριοσκήρινση της μηριαίας αρτηρίας.

Η εξωγενής πίεση από ένα σύνδρομο στον θώρακα μπορεί επίσης να πιέσει την υποκλείδια αρτηρία. Τελικά φθάνοντας στις περιφερειακές αρτηρίες, μην ξεχάσουμε ως αιτία την περιφερική αρτηριοσκλήρυνση, τον εμβολισμό, και τη θρόμβωση. Αυτές οι αρτηρίες μπορούν επίσης να σπάσουν από κάποια εξωτερική συμπίεση, τους όγκους, και άλλες μάζες στα άκρα. Ένα αρτηριοφλεβώδες συρίγγιο των αρτηριών στα άκρα μπορεί να παραγάγει απόντα ή μειωμένο σφυγμό επίσης. Σημαντική αναιμία ή η αφυδάτωση μπορεί επίσης να παραγάγει έναν μειωμένο σφυγμό στα άκρα, αλλά φυσικά, αυτό συνδέεται συνήθως με καταπληξία (shock).

Επιμέλεια μετάφρασης: Π. Πετεινάτος

Πηγή: www.wrongdiagnosis.com

WebMD.com

WebMD: Περιλαμβάνει πρωτότυπο symptom checker με το οποίο επιλέγεις συμπτώματα και σε βοηθά να κάνεις διαφορική διάγνωση
http://www.healthline.com/

Clinical Microbiology Made Ridiculously Simple

Η σειρά βιβλίων Made Ridiculously Simple εκπροσωπεί μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία στον τρόπο διδασκαλίας των ιατρικών επιστημών. Μέχρι σήμερα δεν έχω δει σε καμία άλλη ιατρική σειρά να μετασχηματίζεται η χαλαρότητα και η αμεσότητα του προφορικού λόγου σε τελικό κείμενο. Δηλαδή χωρίς φόβο και χωρίς πάθος οι συγγραφείς μιλούν τόσο απλά και καθημερινά δίνοντας νόημα σε ένα αντικείμενο που από μόνο του είναι δύσκολο και κουραστικό.

Το καλύτερο βιβλίο της σειράς ίσως είναι το Clinical Microbiology Made Ridiculously Simple. Πριν διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο το θεωρούσα αδύνατον να μετατραπει ένα τόσο δύσκολο αντικείμενο σε ευχάριστο ανάγνωσμα. Περιλαμβάνει αστεία σκίτσα εκεί που πρέπει και όταν πρέπει για να σου μείνουν οι σημαντικές λεπτομέρειες. Το ξεκίνησα χωρίς να έχω ιδιαίτερες προσδοκίες στην πληρότητα. Και εκεί ήταν η έκπληξη. Το βιβλίο είναι υπερπλήρες! Δίνει μεγάλη σημασία στην κλινική πράξη και σου κρατάει το ενδιαφέρον με τρόπο "εθιστικό". Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Δυστυχώς οι εκδόσεις Medmaster δεν προσφέρουν συμφέρουσα χονδρική τιμή στους ελληνικούς εκδοτικούς οίκους και έτσι δεν είναι εύκολο να το βρεις. Πρέπει να γίνει παραγγελία από Αμερική και μπορεί να αργήσει πολύ, 1-1,5 μήνα για να έρθει.

Ρίξτε μια ματιά στο Amazon: link

Κατάρριψη μύθων για τον τρόπο διαβάσματος

Έριξα μια ματιά στις συμβουλές του Ι. ΣΤ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (τέος αναπλ. καθηγητής Ιατρικής) για τα παιδιά που δίνουν εξετάσεις. Αν και οι περισσότερες συμβουλές είναι "κλασσικές" μου έκανε εντύπωση ότι δόθηκε σημασία στην επισήμανση 2 σημείων τα οποία θεωρώ σημαντικά καθώς αγγίζουν διαδεδομένους "μύθους".

Μύθος 1ος: ο φόβος του μεγάλου βιβλίου

Πολλοί νεαροί μαθητές όταν βλέπουν μεγάλα βιβλία βγάζουν μπιμπίκια. Η αλήθεια είναι ότι συχνά τα μεγαλύτερα βιβλία, λόγω εξηγήσεων και μη συμπύκνωσης, διαβάζονται ευκολότερα και συντομότερα.

Μύθος 2ος: Πόσο και πότε(!) πίνεις καφέ

Η αλήθεια είναι ότι ο καφές μπορεί να ωφελήσει (αν και δημιουργείται αντοχή στον οργανισμό). Έχει μεγάλη σημασία όμως όχι μόνο το πόσο καφέ θα πιείς αλλά και το πότε. Είναι σημαντικό ο καφές να λαμβάνεται σε ώρες που ο οργανισμός είναι ενεργός(!).

Πηγή:http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=78977224

Π. Πετεινάτος

Καρδιακοί Ήχοι - Δωρεάν Software

Μπορείτε να κατεβάσετε τον προσωπικό σας ασθενή για να ακούτε τους καρδιακούς ήχους του. ΔΩΡΕΑΝ!
Ιστοσελίδα:jeffline.jefferson.edu/press/
Πρόγραμμα:CA.zip

Online μαθήματα ανατομίας

Δειλά - δειλά αρχίζουν να δημοσιεύονται online και ολοκληρωμένες εκπαιδευτικές διαλέξεις για "δύσκολα" θέματα όπως η ανατομία. Το μυστικό ενός πετυχημένου μαθήματος στηρίζεται στην απλότητα, την πρακτικότητα και την καθαρή σκέψη. Με αυτόν τον τρόπο η Dr. Marian Diamond στο πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια δημοσιεύει μια σειρά μαθημάτων για βασικές έννοιες ανατομίας.
Η καθηγήτρια μιλάει αργά και καθαρά. Γράφει στον πίνακα ότι χρειάζεται να θυμάσαι και έτσι προλαβαίνεις να εξοικιωθείς με τους όρους.Το βίντεο που ακολουθεί είναι το πρώτο μάθημα της σειράς:



Η επίσημη λίστα των μαθημάτων στο Youtube : http://www.youtube.com/view_play_list?p=9A701D54E8896D0E